One Flew over the Cuckoos Nest

Ze pesten me als ik uit de slaapzaal kom. Ze zitten alle twee vol haat, over alles, over de tijd, de plaats en over de mensen waarmee ze moeten werken en het werk dat ze moeten doen. Als ze zo vol haat zitten is het beter dat ze me niet zien. Ik ben onzichtbaar, als stof aan de muur, maar ze hebben speciale, heel gevoelige apparatuur waarmee ze mijn angst waarnemen. Ineens zijn ze opgewonden, allebei, hun ogen gloeien en dan begint het weer van voor af aan: “Kijk eens aan daar hebben we het Opperhoofd”, “Het super Opperhoofd”, “Helemaal doof en helemaal stom”.

Ze maken me belachelijk. Ik hoor ze smoezen achter mijn rug, ik hoor ze smoezen in de cadans van de Zwarte Machine over haat, over de dood en over de geheimen van de inrichting. Ze praten bijna hardop, het maakt ze niet uit, ik ben doof en ik ben stom. Ze denken dat ik gek ben, maar ik ben slim genoeg om ze al jaren voor de gek te houden. Ik ben onzichtbaar……….

Zo gaan de dagen voorbij, totdat er een onwillige patiënt zijn intrede doet en het leven van iedereen in de Inrichting op z‘n kop zet. Een enorme energie gekoppeld aan een nog groter rechtvaardigheidsgevoel zorgen voor nieuwe situaties, nieuwe inzichten maar ook voor heel veel lol.

Het boek One Flew over the Cuckoo’s Nest werd in 1962 geschreven door Ken Kesey en in 1975 succesvol verfilmd. Het thema wat dicht aan de oppervlakte ligt zou de aanklacht tegen de slechte omstandigheden in de psychiatrie kunnen zijn. Maar wie goed leest ziet dat het diepere thema veel meer omvat. Discriminatie en het gevecht van een individu tegen de maatschappij zijn thema’s die vandaag de dag nog steeds actueel zijn.

We hebben voor de toneeluitvoering het boek als uitgangspunt genomen en bewust de film losgelaten. Op deze manier konden spelers hun eigen invulling geven aan de manier waarop zij zich binnen hun rol willen uiten, zodat voor het publiek duidelijk wordt waarom ze zijn wie ze zijn.

Omdat de tekst, personages en bovenal de boodschap sterk genoeg zijn is gekozen voor een niet alledaagse aankleding.

Regisseur Jos Herkes is lid van Maarssen ’32. Hij schreef het spel op basis van het oorspronkelijke boek. Jos maakte eerder (vaak zelf geschreven) voorstellingen met Maarssen ‘32. Zijn laatste indrukwekkende voorstelling De Uitweg oogstte veel lof.